Urszula Ledóchowska jest patronem Liceum Ogólnokształcącego w Klimontowie. Dzień patrona w szkole przypada na 17 kwietnia- jest to dzień, w którym przyszła na świat. Julia Ledóchowska urodziła się 17 kwietnia 1865roku w Loosdorf (Austria). W 1883 roku wraz z rodziną przeniosła się na ziemie polskie na dworek w Lipnicy Murowanej, niedaleko Krakowa. W 1886 Julia wstąpiła do klasztoru „Urszulanek” w Krakowie. Po złożeniu ślubów otrzymała imię Maria Urszula od Jezusa. Pracowała jako nauczycielka i wychowawczyni w szkole prowadzonej przez siostry „Urszulanki”. W 1904 roku zostaje wybrana na przełożoną do klasztoru krakowskiego. W 1907 z błogosławieństwem papieża Piusa X wraz z dwiema siostrami wyjeżdża do Petersburga, aby objąć kierownictwo internatu dla dziewcząt przy polskim gimnazjum parafii św. Katarzyny. W 1908 roku klasztor krakowski stał się autonomicznym domem urszulanek z własnym nowicjatem, a matka Urszula jego przełożoną. Wszystko szło zgodnie z myślą, do póki nie wybuchła wojna w 1914 roku, w którym wyjechała do Szwecji, Sztokholmu a później do Danii. Podjęła się współpracy z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny oraz założyła ochronkę dla sierot po polskich emigrantach. W 1920 roku Ledóchowska wróciła do wolnej Polski i osiedliła się w Pniewach obok Poznania. Niedługo później dom urszulanek przekształcił się w „Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego”. Na wzór urszulanek powstały kolejne domy nie tylko w Polsce ale i na Kresach Wschodnich, Włoszech i Francji. Urszula uczyła siostry jak miłować Boga ponad wszystko, żyć w prostocie i pokorze, a jednocześnie poświęcać się i nieść pomoc zwłaszcza dzieciom i młodzieży. Matka Urszula umarła 29 maja 1939 roku. 20 czerwca 1983 roku w Poznaniu Papież Jan Paweł II beatyfikuje matkę Urszulę. Ciało zmarłej zostało przewiezione do Pniew i złożone w kaplicy domu macierzystego. 18 maja 2003 roku w Rzymie Ojciec Święty kanonizował matkę Urszulę Ledóchowską.
Nadanie Liceum takiego imienia nie jest przypadkowe – przodkowie świętej Urszuli wnieśli niezwykle cenny wkład w rozwój miejscowości. Po śmierci Jerzego Ossolińskiego, dziedziczką została jego żona Izabela. W 1651roku majątek podzielono pomiędzy jej dzieci: Klimontów przypadł Urszuli Brygidzie. Podczas potopu szwedzkiego Klimontów był złupiony dwukrotnie. Zniszczone miasto ledwo podniosło się z ruin. Zaczęto powoli go odbudowywać. Dzięki temu Klimontów przetrwał do dziś.
Uśmiech, pogodę ducha i dobroć św. Urszula uważała za świadectwo więzi z Bogiem. Spalała się miłością do Jezusa i ta miłość pozwalała jej kochać każdego człowieka, bez względu na wyznanie czy pozycję. Urszula była wychowawczynią młodzieży, była i jest autorytetem dla młodych ludzi i wzorem do naśladowania.
Alicja Dziama
